2016: Wielkanoc

Życzę Ci wszystkiego dobrego, 

wielu ciepłych chwil w rodzinnym gronie, 

pięknej pogody do spacerów 

i chwil/godzin/dni spokoju do przeczytania tych wszystkich książek, 

które czekają w kolejce (mission impossible).

Lubisz Wielkanoc? Ja nigdy nie lubiłam. Nie miała dla mnie magii Świąt Bożego Narodzenia, a kojarzyła się jedynie z napychaniem się od rana u babci. 

W tym roku jednak ze zdumieniem zdałam sobie sprawę, że bardzo lubię Wielkanoc. Nie wywołuje u mnie ona takiej presji perfekcjonizmu jak w przypadku Gwiazdki, nie wymaga długich przygotowań i nie jest aż tak stereotypowo rodzinna jak Boże Narodzenie, więc nie wpadam w czarną rozpacz, że znów nie spędzam Świąt  w Polsce. Tak, całkiem fajna ta Wielkanoc. 

Co prawda, ciężej mi wytłumaczyć sens tych Świąt małej Mimi, która po wspólnym przeczytaniu książki Pieńkowskiego o Wielkanocy powiedziała, że trzeba tę książkę schować, bo jest straszna. Tak więc w tym roku omijamy Jezusa skupiając się na nadziei, którą niesie wiosna i na ponownym odrodzeniu się przyrody.

Miałam nadzieję, że pogoda zbytnio się nie popsuje, że będziemy mogli pójść na spacer, że pooglądamy wspólnie filmy, poczytamy książki i objemy się jajek z rzeżuchą i migdałowego mazurka, ale od środy jestem bardzo chora i jedyne co robię to wypluwam płuca, trzęsę się pod kołdrą i wegetuję. Szkoda mi małej Mimi, ale zrobimy sobie drugą Wielkanoc za tydzień w Polsce (jak wyzdrowieję).

Zdrowych Świąt,

Kura Mania.